Wyprawy
Dzienniki i opisy z wypraw
Sycylia.. długo przyszło mi na nią czekać a to jeden z Top 10 na mojej podróżniczej liście. I zupełny przypadek. Chwila zwyczajnej, kurtuazyjnej rozmowy z Olą i oto nagle moja Sycylia stała się bardziej realna niż mogłam jeszcze dzień wcześniej o tym pomarzyć. Jak tylko odłożyłam telefon, stałam się szczęśliwą posiadaczką biletu do raju. Obraz rybackich miasteczek, prawdziwej pizzy, słońca południa to był plan, który rozgrzał zbliżający się ostatni tydzień listopada… a wszystko to w stóp dymiącej Etny. To nie mogło ułożyć się lepiej.
Czytaj więcej: Sycylijska przygoda
Piątkowy wieczór był zupełnie zaskakujący. W piątkową noc, kolejną za krótką niż bym chciała, kładłam się z uczuciem zbliżającej się przygody. Marzyłam o niej, od momentu kiedy do ogniska, przy którym siedziałam w Chitwan Park w Nepalu, dosiadło się 4 motocyklistów, podróżujących przez Azję. Tego dnia przyjechali z Pakistanu. Opowiadali o niezwykłych miejscach, kilometrach pustynnych dróg, bezkresnych stepach, gdzie spotykali tylko dzikie konie, opuszczonych wioskach i zatłoczonych miastach, gdzie życie przypomina wielki kopiec termitów. Przyjechaliśmy właśnie z Indii więc ten ostatni krajobraz był nam już dość dobrze znany. A to, o czym snuli opowieść nasi nowi znajomi to był plan, który właśnie oto miał się urzeczywistnić.
Czytaj więcej: Himalaje - motocyklowe marzenie Lipiec 2019
Na krawędzi pustyni 27 maja 2013
Pamiętam jak kiedyś patrzyłam na ten bezkres piasku i kształtów z okien samolotu. Sahara była wtedy nieprzeniknionym i bardzo niedostępnym miejscem, o którym marzyłam. Teraz, gdy stanęłam bosa stopą na jej krawędzi poczułam coś, czego brakowało mi od pewnego czasu. Krajobrazu nie ograniczonego horyzontem, ciszy i słońca. Ta kompozycja sprawiła, że postanowiłam zostać tu na chwilę, zamieszkując przytulny berberyjski namiot…
Wyprawę do Maroka zaczęłam sama. Nocnym czerwonym autobusem zmierzałam na zachód. Tam czekał Łukasz. Przygoda nabrała tempa i uśmiechu już w Poznaniu. Przesłuchałam dedykowaną na ten poranek piosenkę o kierowcy wesołego autobusu i na chwilę zasnęłam. Za oknem padał deszcz. To była najlepsza chwila, żeby przenieść się na pustynię.
10 - 14.11.2010
Oslo - nie zdarzyło się przypadkiem. Zaplanowałam je tak jak zaplanował Paweł z Danielem. Z tą jednak różnicą, że oni tam zostali ja wróciłam. Wróciłam tu po to żeby wrócić tam. Ta utrzymująca niezmiennie od lat berło najdroższej stolicy świata w pełni zasługuje na swoje miano. Ale nie to jest istotne w podóży na pólnoc. W jednej chwili znajdujesz się w mieście gdzie otacza Cię urokliwy pasaż pełen uśmiechniętych ludzi, ekskluzywne niczym z folderu reklamowego budynki, stojące majestatycznie wzdłuż nadmorskiego bulwaru, zieleń otaczających miasto wzgórz, historia wypraw Wikingów i podbojów aktycznych, niezwykła sztuka, która spogląda na Ciebie milionem oczu w parku Vigelanda aż wreszcie cisza i spokój jaki ogarnia Cię po dniu pełnym wrażeń. Takie jest Oslo, wielobarwne, wielokulturowe, wielostrukturalne. Jest miejscem, do którego można wracać bez żlau kilka razy, a to dopiero początek wielkiej przygody z Pólnocą.
11 grudnia 2009 - 16 stycznia 2010
To było jak wejście do wielkiego ogrodu botanicznego, w którym bez strachu przed ludźmi zwierzęta i ptaki bawiły się zielenią, przestrzenią, wolnością. Taka jest Nowa Zelandia, pachnąca florą wszekiego gatunku, zniewalająca krajobrazem, pełna śpiewu egzotycznych ptaków, wypełniona stadami leniwych baranów. Jest po prostu niesamowita, warta 25 - godzinnej podróży w mało wygodnych lotniczych fotelach.....
Czytaj więcej: Nowa Zelandia - rewolucja
07-13 października 1998
No to jesteśmy na miejscu. Almeria przywitała nas pięknym słońcem w formie 28 st.C. To jest niesamowite uczucie, gdy po tygodniu ponurych deszczowych dni znowu zobaczyliśmy ten cudowny złoty krążek.
Czytaj więcej: Na dzikim hiszpańskim południu
